HISTORIEK VAN FAMILIEBEDRIJF
MENNES - NV GROENINGHE

Groeningenlei 29-31 en 117
(Dierenspeciaalzaak, granen en zaden, transport)

Het is een hele tijd geleden dat moeder Alice zaliger zelf de voordeur opende om me twaalf eitjes te verkopen! Leo Mennes en Alice Koeck stampten een zaak uit de grond die verder groeide met de kinderen.

Zij zetten de Kontichse maalderstraditie voort door destijds de molen van Schoesetters te kopen, de Vrijselmolen (1723 - foto's van vóór 1919).

Leo kocht hem over van Victor Spruyt. Hij leende geld bij “nonkel maalder” uit Schelle, en binnen ’t jaar was alles terugbetaald. Bij hem had hij de molenaarsstiel geleerd, want Grieks-Latijnse humaniora lag hem niet zo, hij blonk eerder uit in schelmenstreken!

De stichters: Leo Mennes en Alice Koeck Leo werd geboren te Schelle in 1916, en Alice in 1920. Ze leerden mekaar kennen na een graanlevering in Niel, huwden in 1942 en belandden erna in Kontich.

Er kwamen elf kinderen, waarvan er acht nog in leven zijn. In het verdwenen molenhuis werden de twee oudsten geboren.

Leo wist van aanpakken, van 6 tot 23 uur was hij in de weer! Ook de kinderen en kleinkinderen moesten bloemzakjes vullen.

Eén keer werd hij bij een controle betrapt op kinderarbeid. De zonen reden vanaf hun 15e met de camion (een proces verbaal was goedkoper dan een chauffeur!).

Moeder was een gastvrije vrouw, die dagelijks zorgde voor de grote kookpot. Samen vierden ze hun 50- en 60-jarig jubileum. Achter nr 117 hadden ze hun eigen “Mennes voetbalveld”, voor de familie en de 22 kleinkinderen en 22 achterkleinkindjes. Leo was ook een bereidwillige chauffeur, die het kampmateriaal van de Kontichse scouts naar de Ardennen voerde. Enkele zonen waren er lid, en Jaak, als trouwe veteraan, zet nog altijd die traditie voort.

De gekende voorgevel In 2003 overleed vader Mennes (86 jaar). Zijn lijfspreuk luidde ”Hoe meer ge zwanst, hoe liever de mensen kopen”. En dit klinkt er nog altijd zo, vergezeld van een deskundige uitleg – wat vaak ontbreekt in grote ketens!

In deze zaak vind je naast duiven-, vissen-, katten- en hondeneten ook meststoffen, stro en hooi, hondenhokken, alle meelsoorten, verse groenten en plantjes. Ook levende kippen! Ze mengen nog zelf de mais en graansoorten, evenals alle kippen- en konijnenvoeders.

In 1942 werd transport Groeninghe opgericht; in 2009 nam Jaak deze tak over. Alice verbleef lang in haar grote huis, tot zij in de Hazelaar belandde en er overleed in 2017 op 97-jarige leeftijd.

Vier kinderen staan nu in de zaak. Na het overlijden van Bert zijn Jaak en Raf als bestuurders, en Reinhilde en Krista als bedienden gebleven. De kleinkinderen Isabelle, Sven en Yannick vervullen mee verantwoordelijke taken. Vijftig werknemers telt het bedrijf. Met hun 25 trucks, voornamelijk Volvo en 2 MAN, leveren zij aan groot- en kleinhandel in Benelux, Frankrijk en Duitsland (vooral haven- en containervervoer).

Het wagenpark van Groeninghe

Ze gaan er prat op een correct transportbedrijf te blijven, met Belgische nummerplaten. Andere firma’s hebben een “slapende” zetel in Roemenië en concurreren met onderbetaalde chauffeurs en buitenlandse nummerplaten. Het wordt steeds moeilijker om vaste truckers te vinden.

Ooit prijkte op de bestelwagens: ”Van olifant tot mier, alles voor uw lievelingsdier”! En de molenaar… hij maalde voort, en va Mennes zag dat het goed was zo!

Tekst: Jaklien Onzia. Foto’s en info: kinderen Mennes en Kring voor Heemkunde (Vrijselmolen).
Uit KONTICH WAARLOOS Hier en Nu, oktober 2018.

En vind HIER de lijst van alle artikelen Kontich-Waarloos Vroeger en Nu.

Zoeken in onze website


Created: 18/11/2018

© 2003-2018 - MuseumKontich - Alle rechten voorbehouden