50 jaar Ketje in café De Reisduif – Drabstraat 105

Als ik even na de grote viering (01/2017) dit historische café binnenval, lijkt het er meer op een bloemenzaak. De vele fans van Ketje hebben massaal hun waardering getoond. Trots laat ze het gouden Duvelglas zien, persoonlijk overhandigd door Michel Moortgat. Want al die jaren bleef het een bloeiend Moortgat-café.

De gevel toont nog vervaagd een Bel Pils-opschrift. De laatste jaren moet ze Maes van ’t vat tappen… Maar Vedett en Duvel kennen het meeste bijval. Er is ook nog de groene Duvel van 25 cl, geschonken in een sierlijk conisch glas.

Het café werd gebouwd door Louis Ceusters, eigenaar en uitbater. Tijdens de oorlog werd het verkocht aan Moortgat voor ongeveer 70 000 frank.

De 75-jarige Clairette Van Den Heuvel, bijgenaamd Ketje, houdt hier al 50 jaar het heft in handen. Vriendelijk en luisterbereid, maar ook kordaat en terechtwijzend. Een zeldzame caféruzie wordt door haar steeds diplomatisch opgelost. Last van opdringerige mannen? Haar leuze blijft: ik achter de toog, en de klanten voor de toog. De naam Ketje kreeg ze van een oppaskindje, dat haar naam niet kon uitspreken.

Emile en Clairette, uitbaters

Clairette trouwde in 1961 met Emiel De Gendt. Die ging regelmatig Jules Van Mol, de vroegere uitbater van De Reisduif, helpen. Ze was 25 toen ze een proefcontract in handen kreeg. En op 15 januari 1967 begonnen ze er samen aan.

Van het oude bruin café werd de duveltjeskachel vervangen, en later de houten banken, de donkere lambrisering, het plafond werd verlaagd, een vergaderzaaltje bijgebouwd en de buiten-wc kwam binnen.

Ze hadden drie dochters en tijdens de kermis zorgden er twee voor caféliedjes en ambiance. Vroeger was er ook nog een waakhond, Max, die elke dag vijf kommetjes pils opsloeberde. Een jukebox kwam er nooit, wel vele lp’s van bij Onzia, en een platenspeler van 950 frank. Op 15 juni 1998 overleed Miel en sindsdien doet Clairette al 19 jaar moedig voort.

Biljartclub De Volharding, voor De Reisduif

Er huisden hier vele verenigingen, onder andere de nu verdwenen duivenbond De Reisduif. Ook andere Kontichse duivenmaatschappijen bestaan niet meer: De Welkom in de Drabstraat en later bij De Vrede in de Ooststatiestraat, De Nachtegaal in de Pierstraat en De Roos aan het Sint-Jansplein. De Kontichse kring voor heemkunde mocht bij Ketje een antieke constateur en ringtang in ontvangst nemen.

Verder is er de bloeiende biljartclub De Volharding, met een mooi uithangbord aan de muur. Het vermeldt 1926 als stichtingsdatum, met een opsomming van bestuur en leden tot in 1951. In februari 2016 vierden zij hun 90-jarig bestaan. Er werden ooit wedstrijden gehouden met honderd deelnemers, met als hoofdprijs een speenvarken! Veel gewonnen bekers staan er ten toon en de oude clubvlag blijft hier zorgvuldig bewaard.

De club Krijt op tijd kwam later over van ’t Volkshuis. Ook ex-majorettengroep Madrumko vergaderde hier. Het houten spaarkaske aan de muur bestaat nog altijd. Toen spaarde er het reisgezelschap Vrede en Vermaak voor twee busreizen. Nu wordt het uitgekeerd aan de spaarders. Van de intrest wordt bijgelegd voor een teerfeestje.

In 2006 verliep Ketjes huurcontract met brouwerij Moortgat, maar ze tekende niet bij. Ze mag nog wat jaartjes voortdoen, achter haar toog en de twee verwarmde biljarttafels. Zelfs al vallen de lange openingsuren soms zwaar voor de beentjes: van 1 uur ’s middags tot 11 uur ’s avonds. En de duif… zij vliegt niet meer, maar blijft er zitten, honkvast uitkijkend naar nog wat mooie jaartjes!

Tekst: Jaklien Onzia en redactie. Foto's en info: Clairette Van Den Heuvel.
Uit Kontich Waarloos Hier en Nu, maart 2017.


Zoeken in onze website


Created: 12/05/2017 © 2003-2017 - MuseumKontich - Alle rechten voorbehouden